حدیث 751
امام علی علیه السلام :راستگو با راست گویی اش سه چیز به دست می آورد : به او نیک اعتماد کنند ، دوستی اش بر دل ها نشیند ، و از وی اندیشه کنند .
حدیث 752
امام علی علیه السلام :پسر عزیزم! … در راهی که از گمگشتگی در آن بیم داری ، گام مزن ؛ زیرا خود را از سرگردانیِ گمراهی نگاه داشتن ، بهتر از برنشستن بر مَرکب هراس هاست.
حدیث 753
امام علی علیه السلام :با برادرت اندرز بی غرضانه گوی ، خواه در نیکی باشد یا بازداشتن از ناپسند.
حدیث 754
امام علی علیه السلام :پسر عزیزم! هیچ گنهکاری را ناامید مکن . چه بسیار گناه آلوده ای که عاقبتی نیکو یافته است.
حدیث 755
امام علی علیه السلام :هر که به پیشواز نظرهای گوناگون برود ، جایگاه های خطا را بشناسد.
حدیث 756
امام علی علیه السلام :عزّت مؤمن ، بی نیازی او از مردم است.
حدیث 757
امام علی علیه السلام :از گناهان بپرهیزید ؛ زیرا روزیِ بنده ای که دست به گناه آلاید ، بند آید.
حدیث 758
امام علی علیه السلام :دعا کننده بی عمل ، چون تیرانداز بی زه باشد.
حدیث 759
امام علی علیه السلام :مبادا در کارها ، پیش از فرا رسیدن زمانشان ، شتاب ورزی یا هنگامی که زمانشان رسید در انجام دادن آن سهل انگاری کنی .
حدیث 760
امام علی علیه السلام :به راستی خیراندیش ترینِ مردم نسبت به خویش ، فرمانبردارترین ایشان از پروردگارش ، و خودفریب ترین آنها ، نافرمان ترینشان از خداست.
حدیث 761
امام علی علیه السلام :اگر بر شما بدی رفت ، همان سان که دوست دارید شما را ببخشایند ،ببخشایید ودر گذرید.
حدیث 762
امام علی علیه السلام :خدا را ، خدا را درباره نماز ، که بهترین کردار و ستون دین شماست !
حدیث 763
امام علی علیه السلام :زاهد دنیا کسی است که حرام ، صبرش را نرُباید و حلال ، از شُکرش باز ندارد.
حدیث 764
امام علی علیه السلام :صبر بر سه گونه است : صبر (یا شکیبایی) بر مصیبت ، صبر (یااستقامت) بر فرمانبرداری ، و صبر (یا خودداری) از گناه.
حدیث 765
امام علی علیه السلام :دنیا دو روز است : روزی به سود توست و روزی به زیانت . اگر به سود توبود ، شادان مشو و اگر به زیانت بود ، اندوه مخور ؛ زیرا به این دو آزمایش می شوی.
حدیث 766
امام علی علیه السلام :ای مردم! تقوای الهی پیشه سازید ؛ زیرا صبر بر تقوا (خودداری) ، آسان تر از صبر بر عذاب خداست.
حدیث 767
امام علی علیه السلام :هر که اندازه نگه دارد ، خدایش روزی فزاید ، و هر که اسراف کند ، خدایش محروم سازد.
حدیث 768
امام علی علیه السلام :با بی اعتنایی به کارهای پست ، قدر خود را بالا برید.
حدیث 769
امام علی علیه السلام :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله خوابید و من و همسرم فاطمه و دو پسرم حسن و حسین را هم خواباند و عبایی قطوانی بر ما افکند و خداوند این آیه را در حقّ ما نازل فرمود: «اِنَّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ ویُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» . جبرئیل گفت: من هم با شمایم ای محمّد. پس جبرئیل، ششمین ما بود.
الخصال : 580 / 1 عن مکحول .
حدیث 770
امام علی علیه السلام :نیک بخت ترین مردم کسی است که فضل ما را شناخت و با ما به خدا تقرّب جست و محبّت ما را خالص گرداند و بدان چیزی پرداخت که ما بر آن می خوانیم و از آن چه ما باز می داریم دست شست. چنین کسی از ماست و در فردوس برین با ما خواهد بود.
غرر الحکم : 3297 .
حدیث 771
امام علی علیه السلام :ای کمیل! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روزی بعد از نماز عصر در نیمه ماه رمضان در حالی که مهاجران وانصار گرد آمده بودند وحضرت صلی الله علیه و آله با دو پای بر منبر ایستاده بود به من فرمود: علی و دو پسرم از او که پاکند از منند و من از آنها، پس از مادرشان ایشان پاکند، آنها کشتی هستند، هر که بر آن درآید نجات یابد و هر که از آن بازمانَد فرو درافتد، رها یابنده در فردوس و فرو در افتنده در آتش خواهد بود.
بشاره المصطفی : 30 عن بصیر بن زید بن أرطاه .
حدیث 772
امام علی علیه السلام :حسن و حسین دو نوه این امّت هستند و آنها نسبت به محمّد چونان جای دو چشمند برای سر و من چونان جای دو دستم برای پیکر و فاطمه چونان قلب برای جسم است، مَثَل ما همچون کشتی نوح است که هر کس بدان درآمد نجات یافت و هر که از آن بازماند غرق شد.
کتاب سُلیم بن قیس : 2 / 830 .
حدیث 773
امام علی علیه السلام :هان، خاندان محمّد همچون اختران آسمان است که هر گاه یکی ناپدید شود دیگری پیدا آید.
نهج البلاغه : الخطبه 100 .
حدیث 774
امام علی علیه السلام :پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مرا آگاهانید که نخستین کسانی که به بهشت در می آیند من هستم به همراه فاطمه، حسن وحسین. من عرض کردم: یا رسول اللّه ! دوستداران ما چه؟ فرمود: پشت سر شما به بهشت در خواهند آمد.
المستدرک علی الصحیحین : 3 / 164 / 4723 ، بشاره المصطفی : 46 کلاهما عن عاصم بن ضمره ، ذخائر العقبی : 123 .
حدیث 775
امام علی علیه السلام :در پاسخ به یکی از اصحابش که عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! خداوند به تو علم غیب عطا فرموده، خنده ای کرد و به او که از قبیله کلب بود فرمود: ای مرد کلبی!
آن چه گفتم علم غیب نیست بلکه تعلّم و آموختنی است از صاحب علم و دانش و علم غیب منحصر است به دانستن وقت قیامت و آن چه خداوند سبحان درگفتارش شمرده است: «خداست که می داند قیامت چه وقت می آید. اوست که باران می باراند و از آن چه در رحمهاست آگاه است و هیچ کس نمی داندفردا چه چیز به دست خواهدآورد وکسی نمی داند در کدام زمین خواهد مرد» .
پس خداوند سبحان می داند آن چه در رحمهاست، پسر است یا دختر، زشت است یانیکو، بخشنده است یابخیل، بدبخت است یا نیک بخت و می داند چه کسی هیزم آتش دوزخ وچه کسی در بهشت با پیامبران، همراه است.
پس اینها که شمرده شد علم غیب است که هیچ کس آن را نمی داند مگر خدا. لیکن جز اینها علمی هست که خداوند به پیامبر خود آموخته و او هم به من یاد داده است و دعا فرمود که سینه من آن را نگاه دارد و دنده هایم احاطه اش نماید.
لقمان : 34 .
حدیث 776
امام علی علیه السلام :شیعیان ما، در راه دوستی ما به یکدیگر بذل و بخشش می کنندودر پرتومحبّت ما یکدیگر را دوست می دارندوبرای زنده نگاهداشتن یاد ما به دیدار یکدیگر می شتابند، آنها کسانی هستند که هرگاه خشمگین شوند،ستم روا ندارند و هرگاه خشنود شوند، زیاده روی نکنند. برای همسایگان خود مایه برکت هستند و با هرکه آمیزش یابند، راه آشتی در پیش گیرند.
الکافی : 2 / 236 / 24 عن أبی المقدام عن الإمام الباقر علیه السلام ، وراجع الخصال : 397 / 104 ، صفات الشیعه: 91 / 23 ، تحف العقول : 300 ، مشکاه الأنوار : 6 ، التمحیص : 69 / 168 ، شرح الأخبار : 3 / 504 / 1449 .
حدیث 777
امام علی علیه السلام :شیعیان ما خداشناسند و به امر الهی عمل می کنند. آنها اهل فضیلت هستند وسخن به درستی گویند. خوراکشان، اندک است وپوشاکشان، میانه روی و رفتارشان به فروتنی است.
آنها را بیمار می انگاری و می پنداری که دیوانه اند، در حالی که چنین نیستند و عظمت خدایشان آنها را به بیماری افکنده وشدّت هیبت پروردگار، دلهای آنها را بی پروا و عقلهایشان را پریشان کرده است و هرگاه از این ها فارغ آیند، با انجام اعمال نیکو، به درگاه الهی بشتابند، آنها نه به (عمل) کم راضی اند و نه اعمال زیاد را فراوان می شمارند.
مطالب السؤول : 54 عن نوف البکالیّ .
حدیث 778
امام علی علیه السلام :در سخن خود در بصره، هنگام چیرگی بر ایشان، پس از سپاس و ستایش خداوند فرمود: امّا بعد، همانا خداوند، رحمتی گسترده و آمرزشی پیوسته و گذشتی فراوان و کیفری دردناک دارد و حکم کرده است که رحمت و آمرزش و گذشتش برای خلق اوست که اهل طاعتند و در پرتو رحمت او، ره یافتگان ره یافتند و حکم کرده است که انتقام و قدرت و کیفرش برای خلق اوست که اهل سرکشی هستند و دیگر پس از هدایت و دلایل آشکار گمراهان گمراه نشدند.
ای اهل بصره! اینک گمان شما چیست که بیعت مرا شکستید و دشمنم را یاری رساندید؟ مردی برخاست و گفت: گمان خیر داریم و تو را می بینیم که چیرگی و توانایی یافته ای، اگر ما را به کیفر رسانی، آن مقتضای جرم ما خواهد بود و اگر درگذری، پس نزد خدا گذشت، محبوبتر است.
علی علیه السلامفرمود: از شما درگذشتم، لیکن از فتنه بر کنار باشید که شما نخستین مردمانی هستید که بیعت شکستید و اجتماع امّت را پراکندید. راوی می گوید: آن گاه امام در برابر مردم نشست و آنها با او بیعت کردند.
الإرشاد : 1 / 257 ، وراجع الجمل : 407 عن الحارث بن سریع .
حدیث 779
امام علی علیه السلام :خدایا تو را نه به آز بهشتت پرستیدم و نه از هراس دوزخت، لیکن تو را شایسته پرستش یافتم و پرستیدمت.
عوالی اللآلی : 1/ 404 / 63 ، و : 2 / 11 / 18 ، شرح نهج البلاغه لابن میثم البحرانیّ : 5/361 وفیه: «ما عبدتک خوفًا من عقابک
حدیث 780
امام علی علیه السلام :در جنگ صفّین که به جنگ و نبرد مشغول بود، در میانه جنگ خورشید را هم زیر نظر داشت. ابن عبّاس به او عرض کرد: یا امیر المؤمنین! چه می کنی؟ حضرت علیه السلام فرمود: می نگرم که چه هنگام، زوال ظهر می شود تا نماز بگزاریم.
ابن عبّاس به حضرت علیه السلام عرض کرد: آیا حالا وقت نماز است؟! جنگ، ما را از نماز باز داشته است. حضرت علیه السلام فرمود: ما چرا با آنها می جنگیم؟! ستیز ما با آنها فقط بر سر نماز است.
إرشاد القلوب : 217 .
حدیث 781
امام علی علیه السلام :پیامبر صلی الله علیه و آله ، بخشنده ترین، باظرفیت ترین، راستگوترین، نرمخوترین و خوش مشرب ترین مردم بود . هر کس در آغاز او را می دید، از او می هراسید و چون با او حشر و نشر می یافت، محبّت حضرت صلی الله علیه و آله به دل او رسوخ می کرد.
سنن الترمذیّ : 5 / 599 / 3638 عن إبراهیم بن محمّد من وَلَدِ علیّ بن أبی طالب علیه السلام .
حدیث 782
امام علی علیه السلام :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ناسپاسی می شد و از کار نیکش سپاسگزاری نمی شد، احسان حضرت صلی الله علیه و آله هم قریشی را فرا می گرفت و هم عرب و هم عجم را و چه کسی کار نیکش و احسانش برای این مردم، بیش از رسول خدا صلی الله علیه و آله بود؟! ما اهل بیت نیز ناسپاسی می شویم و از ما تشکّر نمی کنند و مؤمنان برگزیده ناسپاسی می شوند و احسانشان سپاسگزاری نمی شود.
فی المصدر «معروف» والصحیح ما فی المتن .
حدیث 783
امام علی علیه السلام :ما خاندانی هستیم که فرمان یافته ایم، خوراک اطعام کنیم و به مردم عطایا و صله دهیم و هنگامی که مردم خوابند، نماز بگزاریم.
الکافی : 4 / 50 / 4 عن جابر عن الإمام الباقر علیه السلام .
حدیث 784
امام علی علیه السلام :ای گروه شیعیان من! برکاری که از پاداش آن بی نیاز نیستید، شکیبا باشید و در ترک کاری که تاب کیفرش را ندارید، پایداری ورزید، (زیرا) ما شکیبایی بر طاعت خدا را، آسانتر از شکیبایی بر عذاب خدای عز و جل یافته ایم.
بدانید که شما عمری محدود و آرزویی دراز و نَفَسی شماره شده دارید و لاجرم عمر به سرآید و بساط آرزو درهم پیچیده شود و نَفَسها به شماره افتد. حضرت سپس اشک ریخت و این آیه را خواند: «همانا بر شما نگهبانانی گماشته شده اند. فرشتگان بزرگواری که نویسندگان اعمال شما هستند. آن چه را می کنید، می دانند» .
الانفطار: 10 _ 12 .
حدیث 785
امام علی علیه السلام :جان و مالت را، نثار برادرت کن و دادگری و انصافت را، به دشمنت و خوشرویی و احسانت را، به عموم مردم.
تحف العقول : 212 .
حدیث 786
امام علی علیه السلام :هنگام خداحافظی با گروهی از شیعیان خود که از کوفه نزد وی آمده بودند: شما را سفارش می کنم به پروا داشتن از خدا و به کار بستن فرمان او و دوری از نافرمانیش و باز گرداندن امانت به کسی که به شما امانتی سپرده است و حسن معاشرت با کسی که با او همنشینی می کنید واین که برای ما دعوتگرانی خاموش باشید.
عرض کردند: یابن رسول اللّه ! چگونه با خاموشی به سوی شما دعوت کنیم؟ فرمود: این که به طاعت خدا که ما شما را بدان فرمان داده ایم، عمل کنید و از ارتکاب حرامهای خدا که ما شما را از آن باز داشته ایم، باز ایستید و با مردم به راستی و دادگری رفتار کنید و امانت را ادا کنید و به خوبیها فرا خوانید و از زشتیها باز دارید و مردم جز خوبی، چیزی از شما نبینند؛
زیرا هر گاه این صفات را در شما بیابند، گویند: اینان فلانیها هستند، خدا رحمت کند فلان را، چه نیکو یاران خود را تربیت کرده است. وبه ارزش آن چه ما داریم پی می برند و در نتیجه به سوی ما بشتابند.
گواهی می دهم که شنیدم، پدرم محمّد بن علی رضوان و رحمت و برکات خداوند بر او باد می فرمود: دوستان و شیعیان ما در گذشته بهترین افراد جامعه خود بودند، اگر در میان تیره ای، پیشنماز مسجدی بود، از آنها بود، اگر در قبیله ای، مؤذنی بود، از آنان بود، اگر کسی بود که به او ودیعه ای می سپردند، از آنان بود، اگر امانت داری بود، از آنان بود، اگر عالمی بود که مردم، در مسائل دینی و مصلحت امور خود به او مراجعه می کردند، از آنان بود، پس شما نیز چنین باشید، ما را محبوب مردم گردانید و ما را نزد آنان، منفور نگردانید.
دعائم الإسلام : 1 / 56 .
حدیث 787
امام علی علیه السلام :در شرح ویژگیهای پرهیزگاران و صفات نابکاران و توجه دادن به منزلت اهل بیت پاک و گمان نادرست برخی مردم : بندگان خدا، همانا یکی از محبوبترین بندگان خدا نزد او، بنده ای است که خداوند او را در برابر نفسش یاری رسانده است و از این رو، اندوه را جامه زیرین خود ساخته است و ترس از خدا و معاد را بالاپوش خویش.
چراغ هدایت در دلش فروزان است وبرای روز مرگ خود، توشه ای فراهم ساخته است… او یکی از کان های دین او و کوههای زمین اوست، خود را با عدالت پیوند زده و آغاز عدالت او، دور ساختن هوای نفس خویش است، حقّ می گوید و بدان عمل می کند، هیچ کار نیکی نمی یابد، مگر این که قصد آن می کند و در هر چیزی سودی بیابد، آهنگ آن می نماید، عنان خویش را به کتاب خدا سپرده است و آن جلودار و پیشوای اوست، هر کجا باراندازد او نیز بار می اندازد و هرجا منزل کند او نیز منزل کند.
دیگری بنده ای است که خود را دانشمند می نامد، در حالی که چنین نیست، بلکه مشتی نادانی و گمراهی از عده ای نادان و گمراه به چنگ آورده و دامهایی از فریب و سخن دروغین، بر سر راه مردم، گسترانیده است، کتاب خدا را بر حسب اندیشه های خود ، توجیه می کند و حقّ و حقیقت را به خواهشهای خویش متمایل می گرداند، مردم را از خطرهای قیامت آسوده خاطر می گرداند و گناهان بزرگ را کوچک جلوه می دهد؛ می گوید:
به هنگام رو به رو شدن با شبهات درنگ می کنم، حال آن که در دام آنها گرفتار آمده است؛ می گوید: از بدعتها کناره می گیرم، در حالی که میان آنها غنوده است؛ چهره او چهره انسان است، اما دلش، دل حیوان، نه راه راست را می شناسد، تا آن را بپوید و نه بیراهه را، تا از آن باز دارد، این است آن مرده در میان زندگان.
پس، به کجامی روید؟! وبه کدام سو از حق منحرفتان می کند؟! علامتها، برپاست و نشانه ها، آشکار و مناره ها بر افراشته، پس این سرگردانی تا چند؟! چرا سرگشته اید، با آن که خاندان پیامبرتان در میان شماست؟! که زمامداران حقّ و حقیقت اند و نشانه های دین و زبانهای راستی؟! پس آنان را همچون قرآن، حرمت نهید و فرمان برید و از چشمه فیض ایشان، چونان اشتران تشنه ای که بر گرد آب فراهم می آیند، سیراب شوید.
ای مردم! این سخن را از خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله فرا گیرید که فرمود: آن که از ما می میرد، به ظاهر مرده است لیک در حقیقت، نمرده است و آن که از ما پوسیده شود، به ظاهر پوسیده شود اما در حقیقت، نپوسد. پس چیزی را که نمی دانید، نگویید؛ زیرا بیشتر حقّ و حقیقت، در چیزی است که انکار می کنید و معذور دارید کسی که شما را بر او حجّتی نیست و آن کس منم.
آیا من در میان شما ثقل اکبر (قرآن) را به کار نبستم؟! من پرچم ایمان را، در میان شما بر زمین فرو کردم و شما را با مرزهای حلال و حرام آشنا ساختم و از عدالت خویش، جامه عافیت بر قامت شما پوشاندم و بساط معروف را با گفتار و کردارم در میان شما گسترانیدم و خویهای والا را با رفتار و منش خویش به شما نمایاندم، پس در آن چه که بصیرت به ژرفایش نمی رسد و اندیشه را بدان راه نیست، رأی واندیشه خود را به کار نزنید.
نهج البلاغه : الخطبه 87
حدیث 788
امام علی علیه السلام :ما را حقّی است، اگر داده شدیم چه بهتر و گرنه بر دنباله اشتر می نشینیم تن به سختی ها می دهیم، هر اندازه هم این سفر شبانه حقّ کشی به درازا کشد.
حدیث 789
امام علی علیه السلام :هرکس در بستر خود بمیرد در حالی که حقّ پروردگار خویش و رسول او و حقّ خاندان رسول او را شناخته باشد شهید مرده است و مزدش با خدای سبحان است و مستوجب ثواب کردار شایسته ای باشد که نیّت انجام آن را داشته است و نیّت او به جای شمشیر کشیدنش باشد؛ زیرا هر چیزی را عمری و سررسیدی است که از آن فراتر نمی رود.
غررالحکم : 9061 .
حدیث 790
امام علی علیه السلام :در وصیتش : خدا را، خدا را در حقّ فرزندان پیامبرتان؛ مبادا در حضور شما و در میان شما به آنان ستمی رود در حالی که شما می توانید آن ستم را از ایشان دور کنید.
الکافی : 7 / 52 / 7 عن عبدالرحمن بن الحجّاج عن الإمام الکاظم علیه السلام ، التهذیب : 9 / 177 / 714 عن جابر عن الإمام الباقر علیه السلاموأبان رفعه إلی سُلیم بن قیس ، الفقیه : 4 / 191 / 5433 عن سُلیم بن قیس ، تحف العقول
حدیث 791
امام علی علیه السلام :هنگامی که محمّدبن ابی بکر را استاندار مصر کرد: ای بندگان خدا، اگر پرهیزگار باشید و اهل بیت پیامبرتان را پاسداری کنید بی گمان خداوند را به بهترین وجه عبادت کرده اید و به نیکوترین شکل یادش نموده اید و به برترین وجه سپاسش گفته اید و به عالیترین نوع شکیبایی و شکرگزاری دست یافته اید و برترین کوشش در عبادت را به عمل آورده اید، هرچند دیگران نمازشان را طولانی تر از شما به جای آورند و بیشتر از شما روزه بگیرند؛ چرا که در این صورت شما از آنان خدا پرواترید و نسبت به زمامداران، خیرخواه تر.
أمالی الطوسیّ : 27 / 31 عن أبی إسحاق الهمدانیّ .
حدیث 792
امام علی علیه السلام :به اهل بیت پیامبرتان بنگرید و راه و روش آنان را در پیش گیرید و پیرو ایشان باشید؛ زیرا که آنان هرگز شما را از راه راست بیرون نمی برند و هیچ گاه به نابودی نمی کشانند؛ اگر آنها نشستند شما نیز بنشینید و اگر برخاستند برخیزید و بر ایشان پیشی نگیرید که گمراه می شوید و از آنها عقب نمانید که به هلاکت می افتید.
نهج البلاغه : الخطبه 97 .
حدیث 793
امام علی علیه السلام :یاد ما اهل بیت شفابخش بیماریها و ناخوشیها و درمانگر وسوسه شکّ است.
الخصال : 625 / 10 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، تفسیر فرات الکوفیّ : 367 / 499 عن عبید بن کثیر معنعنًا .
حدیث 794
امام علی علیه السلام :به حارث اعور : علاقه و محبّت به ما بی گمان در سه جا، تو را سود خواهد بخشید: هنگام فرود آمدن فرشته مرگ، هنگام سؤال قبر و آن گاه که در پیشگاه خداوند بایستی.
أعلام الدین : 461 عن جابر الجعفیّ عن الإمام الباقر علیه السلام .
حدیث 795
امام علی علیه السلام :بدترین کوری، کوری کسی است که از دیدن برتری ما کور باشد و بی آن که از ما نسبت به او خطایی سر زده باشد، در برابرمان به دشمنی برخیزد، جز این که تنها گناه ما این است که ما او را به سوی حقّ فرا خوانده ایم و دیگران وی را به سوی فتنه و دنیا و او فتنه و دنیا را برگزید و پرچم بیزاری و دشمنی در برابر ما برافراشت.
الخصال : 633 / 10 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، غرر الحکم : 3296 وفیه «أشدّ الناس عمیً من عمی عن حبّنا وفضلنا . . .» .
حدیث 796
امام علی علیه السلام :هیچ بنده ای نیست، مگر این که برای او چهل پرده کشیده شده است، تا این که چهل گناه کبیره مرتکب شود. و چون چهل کبیره مرتکب شود، پرده ها از او برداشته شود. پس خداوند به آن فرشتهها وحی فرماید که بنده ام را با بالهای خود بپوشانید و فرشتگان با بالهایشان او را بپوشانند. سپس هیچ کار زشتی نباشد، مگر این که آن را انجام دهد، تا جایی که به واسطه کردار زشت خود بر مردم فخر فروشد.
آن گاه فرشتگان گویند: پروردگارا، این بنده تو هر کار زشتی را مرتکب می شود و ما از آن چه او می کند، خجالت می کشیم. پس خداوند عز و جل به آنها وحی فرماید که بالهای خود را از روی او بردارید و چون کارش بدین جا کشد، دشمنی با ما اهل بیت را در پیش گیرد و در این هنگام است که پرده او در آسمان و زمین دریده شود و فرشتگان گویند: پروردگارا! این بنده تو بی پرده شده است.
خداوند عز و جل به آنان وحی فرماید که: اگر خدا به او نیازی (و توجهی) داشت به شما دستور نمی داد که بالهای خود را از او بردارید.
الجُنّه _ بالضمّ _ : السُّتره ، والجمع : جُنن _ بضمّ الجیم وفتح النون _ . (لسان العرب : 13 / 94) .
حدیث 797
امام علی علیه السلام :رسول خدا صلی الله علیه و آله به دیدن ما آمد. برای آن حضرت حریره ای تهیه کردیم و امّ ایمن قدحی شیر و کره و طبقی خرما آورد. پیامبر شروع به خوردن کرد و ما نیز با آن حضرت خوردیم.
سپس رسول خدا را وضو دادم و آن حضرت برخاست و رو به قبله ایستاد و مقداری دعا کرد. سپس چشمانش را به زمین دوخت و مانند باران اشکّ ریخت.
ما جرأت نکردیم علت را از رسول خدا صلی الله علیه و آله جویا شویم. حسین از جا پرید و عرض کرد: پدرجان، عملی از شما دیدم که قبلاً ندیده بودم چنان کاری انجام دهید!
پیامبر فرمود: فرزند عزیزم، من امروز از ملاقات شما چنان شاد و خوشحال شدم که سابقه نداشته است و دوستم جبرئیل نزد من آمد و به من خبر داد که شماها کشته خواهید شد و هر کدامتان در جایی دفن خواهید شد.
لذا من برای شما دعا کردم و این خبر باعث غم و اندوه من گشت. حسین عرض کرد: ای رسول خدا، با این پراکندگی، چه کسی به زیارت ما خواهد آمد و چه کسی از قبرهای ما مواظبت خواهد نمود؟ پیامبر فرمود: گروهی از امّتم که خواهان نیکی و ارتباط با من هستند.
پس، چون روز قیامت شود، من این عده را در موقف می بینم و بازوانشان را می گیرم و به خدا قسم، آنان را از هول و هراسها و سختیهای موقف نجات می دهم.
مقتل الحسین للخوارزمیّ : 2 / 166 ، بشاره المصطفی : 195 نحوه ، کلاهما عن محمّد بن الحسین عن جدّه الإمام زین العابدین عن الإمام الحسین بن علیّ علیهم السلام ، إعلام الوری : 44 .
حدیث 798
امام علی علیه السلام :درباره آیه «ونُریدُ أن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأَرضِ ونَجعَلَهُم أَئِمَّهً ونَجعَلَهُمُ الوارِثینَ» «و می خواهیم بر کسانی که در زمین فرودست نگه داشته شده اند منّت نهیم و آنان را پیشوایان گردانیم و وارثان قرارشان دهیم» : آنان (مستضعفان) آل محمّد هستند. خداوند، پس از آن که رنجها و سختیها کشیدند، مهدی آنان را می فرستد و ایشان را عزّت می بخشد و دشمنشان را، ذلیل و خوار می گرداند.
الغیبه للطوسیّ : 184 / 143 عن محمّد بن الحسین بن علیّ عن أبیه عن جدّه .
حدیث 799
امام علی علیه السلام :زهی بر تو ای طالقان؛ خدای عز و جل در آن جا گنجهایی دارد که از زر و سیم نیستند، بلکه در آن، مردان مؤمنی هستند که خداوند را چنان که باید، شناخته اند. اینان، یاران مهدی علیه السلام در آخر الزمان می باشند.
الفتوح : 2/320 ، کفایه الطالب : 491 کلاهما عن ابن أعثم الکوفیّ ، ینابیع المودّه : 3 / 298 / 12 نحوه .
حدیث 800
امام علی علیه السلام :بهترین پندآموز برای تو دنیاست، اگر از دگرگونی حالاتی که به تو نشان می دهد و از جدایی و پراکندگی ای که به تو اعلام می کند ، پند گیری.
البَیْن : البعد والفراق (النهایه : ج 1 ص 175 «بین») .
