حدیث301
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند خرج کردن را دوست دارد و با سخت خرج کردن دشمن است پس انفاق واطعام کن و به ثروت اندوزی مپرداز که کسب ثروت تو را به سختی می اندازد.
بحارالأنوار، ج64، ص 282، ح 43
حدیث302
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد.
بحارالأنوار، ج 93، ص 378
حدیث303
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند مردِ نیرومندی را که همیشه برای جهاد پا به رکاب است دوست دارد.
بحارالأنوار، ج 64، ص 184، ح 40
حدیث304
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند تعالی بندگان پرهیزگارِ نیکوکارِ گمنام را دوست دارد، کسانی که چونحاضرند، شناخته نمی شوند و آنگاه که غایب اند سراغشان را نمی گیرند، قلب هایشانچراغ های هدایت است و از هر تیرگی و تاریکی نجات می یابند.
نثر الدّر، ج 1، ص 156
حدیث305
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند چشم تیز بین هنگام روی آوردن هوا و هوس ها، و عقل کامل هنگام آمدنشبهه ها را دوست دارد و بخشندگی را هر چند به دانه های خرما، دوست دارد و شجاعترا اگر چه به کشتن یک مار دوست دارد.
مسند الشهاب، ج 2، ص 152، ح 1080
حدیث306
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند تداوم دوستی دیرینه را دوست دارد، پس در دوستی مداومتورزید.
نهج الفصاحه، ح 751
حدیث307
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند عمل صالح مداوم را هر چند اندک باشد، دوست دارد.
کنزالعمال، ح 5348
حدیث308
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند خصلت های والای اخلاقی را دوست دارد و از خصلت های پَستبیزار است.
کنزالعمال، ح 5180
حدیث309
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند بنده ای را که در خرید و فروش و قضاوت و پذیرش قضاوت آسان گیر باشددوست دارد.
دعائم الاسلام، ج 1، ص 17
حدیث310
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند فال نیک زدن را دوست دارد.
عوالی اللآلی، ج1، ص 291، ح155
حدیث311
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند آنچه را که در جنگ دوست دارد، در نماز هم دوست دارد و آن صفی (متحدو منظم) همچون بنیانی پولادین و محکم است.
الدرالمنثور، ج 6، ص 213
حدیث312
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند دوست دارد از امور مجاز نیز استفاده شود چنانکه دوست دارد به تکالیفعمل شود.
وسائل الشیعه، ج 1، ص 81 ، ح1
حدیث313
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند دوست دارد وقتی به بنده ای نعمت داد اثرش در او دیده شود و فقر و تظاهربه فقر را دشمن می دارد.
تحف العقول، ص56
حدیث314
پیامبر صلی الله علیه و آله :من تنها برانگیخته شده ام تا اخلاق بزرگوارانه را به کمال رسانم.
بحارالأنوار، ج 71، ص 382
حدیث315
پیامبر صلی الله علیه و آله :آیا شما را از شبیه ترینتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آری ای رسول خدا! فرمودند: هر کس خوش اخلاق تر، نرم خوتر، به خویشانش نیکوکارتر، نسبت به برادراندینی اش دوست دارتر، بر حق شکیباتر، خشم را فروخورنده تر و با گذشت تر و درخرسندی و خشم با انصاف تر باشد.
کافی، ج 2، ص 240، ح 35
حدیث316
پیامبر صلی الله علیه و آله :آیا شما را از کم شباهت ترینتان به خودم آگاه نسازم؟ عرض کردند: چرا، ای رسولخدا! فرمودند: زشتگویِ بی آبرویِ بی شرم، بخیل، متکبر، کینه توز، حسود، سنگدل،کسی که هیچ امیدی به خیرش و امانی از شرش نیست.
کافی، ج 2، ص 291، ح 9
حدیث317
پیامبر صلی الله علیه و آله :ما پیامبران، همان گونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده ایم، به مدارا کردن بامردم نیز مأمور شده ایم.
امالی طوسی، ص 521
حدیث318
پیامبر صلی الله علیه و آله :پروردگارم هفت چیز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشکار، گذشت ازکسی که به من ظلم نموده، بخشش به کسی که مرا محروم کرده، رابطه با کسی که با منقطع رابطه کرده، و سکوتم همراه با تفکّر و نگاهم برای عبرت باشد.
کنزالفوائد، ص 184
حدیث319
پیامبر صلی الله علیه و آله :نزدیک ترین شما به من در قیامت: راستگوترین، امانتدارترین، وفادارترین به عهد وپیمان، خوش اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است.
امالی طوسی، ص 229
حدیث320
پیامبر صلی الله علیه و آله :پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، بردباری، حجامت کردن، و مسواک وعطر زدن.
نهج الفصاحه، ح 1463
حدیث321
پیامبر صلی الله علیه و آله :بزرگوارانه ترین اخلاق پیامبران، صدیقین (انسان های راستین) شهدا و صالحین،دیدار یکدیگر برای خداست.
دعائم الاسلام، ج 2، ص 106
حدیث322
پیامبر صلی الله علیه و آله :کسی از شما حق ندارد از هیچ یک از یارانم چیزی به من بگوید؛ زیرا دوست دارم درحالی که چیزی از شما در دلم نیست به سویتان بیایم.
مکارم الاخلاق، ص 17
حدیث323
پیامبر صلی الله علیه و آله :من مأمورم که صدقه (و زکات) را از ثروتمندانتان بگیرم و به فقرایتانبدهم.
مستدرک الوسائل، ج 7، ص 105
حدیث324
پیامبر صلی الله علیه و آله :پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است: دوست داشتن بینوایان و نزدیکشدن به آنها، ذکر لا حول و لا قوه الا باللّه را بسیار گفتن، با خویشاوندان رابطه برقرارکردن؛ هر چند آنان قطع رابطه کنند، [و در مسائل مادی]، به پایین تر از خود نگاه کنم نهبه بالاتر، در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگیرم، حق را بگویم اگر چه تلخ باشدو از کسی چیزی نخواهم.
الاصول السته عشر، ص 75
حدیث325
پیامبر صلی الله علیه و آله :تا می توانی بکوش که صبح و شب در قلبت (حتّی) قصد فریب و نیرنگ کسی نباشد؛چرا که این از سنّت های من است و کسی که سنّتم را زنده کند، مرا زنده کرده است وکسی که مرا زنده کند، در بهشت با من خواهد بود.
سنن ترمذی، ج 4، ص 151
حدیث326
پیامبر صلی الله علیه و آله :ما قومی هستیم که تا گرسنه نشویم غذا نمی خوریم و تا سیر نشده ایم دست ازغذا می کشیم.
سنن النبی، ص 226
حدیث327
پیامبر صلی الله علیه و آله :بهترین شما کسی است که برای زنان خود بهتر باشد و من بهترین شما برای زنخود هستم.
من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 443
حدیث328
پیامبر صلی الله علیه و آله :نیکی آن است که جان و دل انسان با آن آرامش پیدا کند و گناه آن است که جانو دل انسان با آن آرام نگیرد، هر چند فتوا دهندگان (خلاف آن را) به توفتوا دهند.
کنزالعمّال، ح 7278
حدیث329
پیامبر صلی الله علیه و آله :هیچ جلسه قرآنی برای تلاوت و درس در خانه ای از خانه های خدا برقرار نشد، مگراین که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقهزدند و خداوند در میان کسانی که در نزدش هستند، از آنان یاد کرد.
کنزالعمّال، ح 2320
حدیث330
پیامبر صلی الله علیه و آله :راستگویی مایه آرامش و دروغگویی مایه تشویش است.
نهج الفصاحه، ح 1864
حدیث331
پیامبر صلی الله علیه و آله :هر کس به دنیا بی رغبت است، امیدوار است و تن و جانش را در دنیا و آخرتآسوده می گذارد و هر کس دل به دنیا ببندد، تن و جان خود را در دو دنیا به زحمتمی اندازد.
اعلام الدین، ص 343
حدیث332
پیامبر صلی الله علیه و آله :هر کس از حرام دوری کند، خداوند به جای آن عبادتی که او را شاد کند نصیبشمی گرداند.
بحارالأنوار، ج 77، ص 121، ح 20
حدیث333
پیامبر صلی الله علیه و آله :شما را سفارش می کنم به خوردن مویز، زیرا صفرا را برطرف می کند، بلغم را از بینمی برد، اعصاب را قوی، خستگی را دور، و اخلاق را خوب می کند، و به روح آرامشمی بخشد و غم را می برد.
خصال، ص 344
حدیث334
پیامبر صلی الله علیه و آله :قلبت (وجدانت)، حقیقت را برای تو می گوید. دستت را بر روی سینه ات بگذار، زیراقلبت از حلال، آرامش و از حرام تشویش پیدا می کند. آنچه تو را به تردید می اندازد _ هرچند که صاحبان فتوا، فتوا دهند _ رها کن و به سراغ چیزی برو که تو را به تردیدنمی اندازد. مؤمن از ترس گناه بزرگ، گناه کوچک را هم رها می کند.
کنزالعمّال، ح 7306
حدیث335
پیامبر صلی الله علیه و آله :نزدیک ترین مردم به خدا و رسول او کسی است که آغازگر سلام باشد.
بحارالأنوار، ج 76، ص 12، ح 50
حدیث336
پیامبر صلی الله علیه و آله :هنگامی که بندگان در پیشگاه خدا می ایستند، آواز دهنده ای ندا دهد: آن کس که مزدش با خداست برخیزد و به بهشت رود. گفته می شود: چه کسی مزدش با خداست؟می گوید: گذشت کنندگان از مردم.
کنزالعمال، ح 7009
حدیث337
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند متعال می فرماید: بر خود واجب کرده ام دوست داشتن کسانی را که به خاطرمن به دیدار یکدیگر می روند و کسانی که در راه من به یکدیگر بخشش می نمایند، چنین کسانی (روز قیامت) بر منابری از نورند به گونه ای که پیامبران و صدیقین به جایگاه آنان غبطه می خورند.
صحیح ابن حبّان، ج 2، ص 338
حدیث338
پیامبر صلی الله علیه و آله : پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نیزفرمان داده است.
کافی، ج 2، ص 117، ح 4
حدیث339
پیامبر صلی الله علیه و آله :سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است.
بحارالأنوار، ج 73، ص 308، ح 37
حدیث340
پیامبر صلی الله علیه و آله :اگر می خواهید که خدا و پیغمبر شما را دوست بدارند وقتی امانتی به شما سپردند بهسلامت برگردانید و چون سخن گویید راست گویید و با همسایگان خود به نیکی رفتار نمایید.
نهج الفصاحه، ح 554
حدیث341
پیامبر صلی الله علیه و آله :اما شاخه های حیا عبارتند از: نرمش، مهربانی، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان،سلامت، دوری از بدی، خوشرویی، گذشت، بخشندگی ، پیروزی و خوشنامی در میانمردم، اینها فوایدی است که خردمند از حیا می برد. خوشا به حال کسی که نصیحت خدارا بپذیرد و از رسوایی خودش بترسد.
تحف العقول، ص 17
حدیث342
پیامبر صلی الله علیه و آله :با مردم منصفانه رفتار کن و نسبت به آنان خیرخواه و مهربان باش، زیرا اگر چنینبودی و خداوند بر مردم آبادیی که تو در آن به سر می بری خشم گرفت و خواست بر آنانعذاب فرو فرستد، به تو نگاه می کند و به خاطر تو به آن مردم رحم می کند. خدای متعالمی فرماید «و پروردگار تو (هرگز) بر آن نبوده است که شهرهایی را که مردمشدرستکارند، به ستمی هلاک کند».
مکارم الاخلاق، ص 457
حدیث343
پیامبر صلی الله علیه و آله :هر کس که خداوند برای او خیر بخواهد، دوستی شایسته نصیب وی خواهد نمود.
نهج الفصاحه، ح 3064
حدیث344
پیامبر صلی الله علیه و آله :مشورت کردن با عاقلِ خیرخواه مایه هدایت و میمنت است و توفیقی است از جانبخداوند، پس هرگاه خیرخواه عاقل تو را راهنمایی کرد، مبادا مخالفت کنی که موجبنابودی می شود.
محاسن، ج 2، ص 602، ح 25
حدیث345
پیامبر صلی الله علیه و آله : بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسی است که در روی زمین بیشتردر خیرخواهی و ارشاد مردم قدم بردارد.
کافی، ج 2، ص 208، ح 5
حدیث346
پیامبر صلی الله علیه و آله : حضرت موسی علیه السلام مردی را نزد عرش دید و به جایگاه او غبطه خورد و در مورد او سؤالکرد. به او گفته شد که او به آنچه خداوند از فضل خود به مردم داده است حسد نمی برد.
روضه الواعظین، ص424
حدیث347
پیامبر صلی الله علیه و آله : روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می دارند و کارنامه اشرابه اومی دهند،اماحسنات خودرا در آن نمی بیند.عرض می کند:الهی!این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطامی کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام!گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم.
جامع الأخبار، ص 412
حدیث348
پیامبر صلی الله علیه و آله :هر کس یتیمی را سرپرستی کند تا آن که بی نیاز گردد، خداوند به سبب این کار بهشت را بر او واجب سازد، همچنان که آتش دوزخ را بر خورنده مال یتیم واجب ساخته است.
بحارالأنوار، ج 75، ص 4، ح 8
حدیث349
پیامبر صلی الله علیه و آله :چون پس از من زنا زیاد شود، مرگ ناگهانی زیاد می شود و چون کم فروشی کنند،خداوند آنان را به قحطی و کمبود مبتلا می گرداند و چون زکات ندهند، زمین برکات خود مانند غلات و میوه ها و معادن را از آنان دریغ می دارد و چون در قضاوت ستم نمایند، بر ظلم و تجاوز یکدیگر را یاری کنند و چون عهد و پیمان ها را بشکنند، خداونددشمنشان را بر آنان مسلّط کند… .
تحف العقول، ص 51
حدیث350
پیامبر صلی الله علیه و آله :عیادت کننده از بیمار، در نخلستان بهشت میوه می چیند و هرگاه نزد بیمار بنشیند،رحمت خدا او را فرا می گیرد.
کنزالعمال، ح 25127
